توماس مازاريك، باني استقلال چكسلواكي در سال 1850م به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات خود به مقام استادي فلسفه نائل گرديد و به تدريس مشغول شد. وي در سال‏هاي پاياني قرن نوزدهم ميلادي به عنوان نماينده پارلمان وين، سخنگوي مردم به حساب مي‏آمد. ايده وي وحدت تمامي گروه‏هاي اسلاو در غرب و جنوب و نيز وحدت چك‏ها و اسلاوها با كروات‏ها و صرب‏ها بود. وي در سال 1914م به لندن رفت و برخورداري از شهرت و شخصيت يك استاد دانشگاه باعث شد خواست‏هاي ملت چك را به گوش دولت‏مردان و روزنامه‏نگاران برساند. مازاريك بر استقلال تمامي ملت‏هاي تشكيل دهنده امپراتوري اتريش - مجارستان تاكيد داشت و نظرات خود را در نشريه اروپاي نوين منتشر مي‏ساخت. وي سفري به روسيه و امريكا نمود و توانست نظر مساعد رئيس‏جمهور وقت امريكا را به دست آورد. نقش مازاريك به عنوان يك شخصيت برجسته محلي باعث شد تا بتواند تشكيلات منسجمي جهت مبارزه با نيروهاي اتريشي به وجود آورد و مقاومت مردمي در برابر نيروهاي اشغال‏گر امپراتوري اتريش - مجارستان را، رهبري نمايد. وي در جايگاه رهبري انقلاب، توانست در سال‏هاي پاياني جنگ اول جهاني، كشور مستقل چكسلواكي را به وجود آورد و جايگاه بين‏المللي آن را تثبيت نمايد. وي در امور داخلي نيز براي ترقي وضع كشور، تحولاتي ايجاد نمود. وي هم‏چنين مورد حمايت گسترده مهاجران چك و اسلواك قرار گرفت. اين موقعيت باعث شد تا جايگاه وي به عنوان رئيس جمهور و رهبر يك دولت دوست، مورد شناسايي امريكا قرار گيرد. مازاريك در سال 1918م در مقام رئيس جمهور منتخب چكسلواكي قرار گرفت و تا سال 1935 در اين مسند قرار داشت. توماس مازاريك سرانجام در 26 اكتبر 1937م در 87 سالگي درگذشت.